Wordt vervolgd...

Ruim 7 maanden geleden heb ik het laatste nieuws omtrent mij ziekte gedeeld. Deze tijd heb ik nodig gehad om een aantal zaken voor mijzelf op een rij te zetten. Na de chemotherapie, immunotherapie en bestralingen waren de scans steeds positief en hoopgevend. Echter, zoals de artsen mij al vanaf het begin hadden meegegeven: er kan een moment komen dat er minder goed nieuws komt bij deze onvoorspelbare ziekte. Ja hoor, dit ging niet aan onze deur voorbij.

Lees meer »

...Blijf altijd geloven in wegen naar boven...

Lieve Twan,Vandaag is het precies een jaar geleden dat jij een ongeluk kreeg, ons hele leven veranderde vanaf die tijd.De tijd dat jij in het ziekenhuis lag was een pittige, jij was bezig met het herstellen van je gebroken ribben, klaplong en operatie. Ik was veel meer bezig met de plek die op je longen gevonden was, ik was daar dagen en nachten over aan het piekeren.Nadat wij via de arts te horen kregen dat we uit moesten gaan van het ergste brak denk ik wel het moeilijkste moment in mijn leven aan. Hoe ging ik dit aan de meiden vertellen? Zij stonden mij met z’n drietjes op te wachten in het ziekenhuis en zagen aan mijn gezicht al dat het niet goed was.Vanaf het moment dat je ging starten met de chemo’s en bestralingen zijn we er met elkaar volledig voor gegaan. We probeerden altijd positief te blijven al was dat niet altijd even makkelijk door de tegenslagen die je helaas ook te verduren kreeg. De bestralingen korter dan gehoopt, bestralingslongontsteking waardoor je moest stoppen met de immuuntherapie en je kreeg Corona en moest  voor behandeling naar het ziekenhuisDoor alle dingen die in zo’n jaar op ons pad kwamen gingen we totaal anders in het leven staan.Er komen ook veel goede dingen op je pad. Ik moet altijd denken aan een opmerking die iemand maakte nadat jij je verhaal verteld had over wat er gebeurd was.Toen je wegliep kwam ze achter je aan en zei.....ik zie 2 engeltjes op je schouder zitten....laat ze daar maar fijn zitten.Inmiddels is er een derde engeltje bijgekomen, vorige maand hebben wij afscheid moeten nemen van je zus Lian, totaal onverwachts. We hopen dat zij de rust heeft kunnen vinden waar ze haar hele leven al naar op zoek was.De week erna stierf Connie, jij bent de laatste geweest die haar heeft gesproken, het was een fijn gesprek.Ook veel verdriet hebben wij van het feit dat er bij ons lieve nichtje borstkanker werd geconstateerd. Door  haar vrolijke positieve karakter en vechtlust (zit hopelijk in de familie)weten we zeker dat alles goed komt.Afgelopen week ben jij samen met Shannah (ik heb voor de tweede keer Corona dus kon niet mee, dit verzin je toch ook niet) voor de uitslag van de scan bij de longarts geweest. Zij was bijzonder tevreden en kon vertellen dat de tumor niet is gegroeid en dat alles er rustig uitziet. Enorm blij en opgelucht zijn wij met dit bericht.Het feestje gaan we zeker nog vieren.Wat ik je eigenlijk wil vertellen is dat ik vreselijk trots op je ben, op wie jij bent en hoe goed je met de hele situatie om bent gegaan, je bent een vechter en laat je niet zomaar uit het veld slaan. Met elkaar komen we er wel.Ik wil graag iedereen bedanken die er voor ons zijn geweest het afgelopen jaar , de tientallen bossen bloemen, cadeaus en ontelbare kaarten die er zijn gestuurd hebben ons enorm goed gedaan.“ pluk de dag”, haal alles uit het leven wat erin zit en geniet van iedere dag.  

Lees meer »

Leef vandaag, denk aan morgen

Op 27 maart 2021 is het een jaar geleden dat het ongeval dat ons leven heeft veranderd heeft plaatsgevonden. De fysieke malheur van het ongeval is in het niet gevallen bij de constatering dat in een long longkanker werd geconstateerd. Vanaf oktober 2020 ben ik gestart met werken. Van enkele uren per week naar de volledige werkweek vanaf de kerst. Ik was er op gebrand om vanaf januari mijn eigen werkzaamheden weer op te pakken. Dat heeft helaas niet zo mogen zijn. Corona heeft ook in onze familie huisgehouden: liefst 3 gezinsleden en 6 Familieleden hebben corona gehad. Waar binnen ons gezin iedereen na 7 dagen langzaam maar zeker opknapte heeft Corona voor mij tot ziekenhuisopname geleid. Gelukkig ligt deze periode alweer een tijdje achter ons. Inmiddels ben ik weer volop aan het werk en beleef daar veel plezier in. Wat de toekomst ook moge brengen: het gevoel weer deel uit te maken van een team, het werken naar mooie resultaten, ondanks de beperkingen die corona ons oplegt ben ik nog steeds van mening dat genieten van elke dag voor mij meer is dan woorden. Carpe Diem, zoals ik ooit mijn blog heb genoemd, heeft in de tussenliggende periode veel meer aan waarde en betekenis gekregen dan ik ooit voor rekening heb gehouden.

Lees meer »

De weg terug

Terugkijkend op de route naar vandaag moet ik bekennen dat de afgelopen periode meer van ons heeft gevraagd dan ik de afgelopen periode heb getoond. Medicijnen die hun werk gedaan hebben, ondersteuning van dierbaren om ons heen, mijn eigen gezin: iedereen die direct of minder direct betrokken was heeft in meer of mindere mate te maken gekregen met de situatie.

Lees meer »

Hou Vol Hou Vast

De afgelopen weken hebben we intens toegeleefd naar de dag van de uitslag van de scan. De immunotherapie was een aanvulling en versterking van de bestralingseffecten. Vorige week vrijdag was de scan, zes weken na de start van de behandeling met immunotherapie, vandaag zouden we de uitslag krijgen. Het gevoel was goed. Weliswaar waren in de afgelopen weken wel wat kleine complicaties maar die namen we op de koop toe.

Lees meer »

Perspectief!

Inmiddels zijn we vier weken verder na het bejubelde nieuws over het eerste deel van de behandelingen. De ingeslagen weg vervolgen is het credo, maar vanzelfsprekend is het zeker niet. Het normale leven komt weer langzaam op gang wat zich dan weer uit in een sterke toename van Covid-19 patiënten. Extra maatregelen lijken onontkoombaar net nu de zorg de achterstanden heeft ingelopen.

Lees meer »

D-Day

Vandaag was een bijzondere dag: de uitslag van de behandelingen die ik de afgelopen maanden heb ondergaan. In de aanloop naar vandaag kan ik niet ontkennen dat de onzekerheid bij mijzelf en het gezin aanwezig waren. Afgelopen woensdag stond een scan en bloedanalyse gepland. Deze beide onderzoeken zouden de toekomst bepalen.

Lees meer »

Na 90 dagen

Een kleine maand geleden gaf ik in mijn blog het thema, geniet van het leven, maak lol en plezier mee. In Nederland zijn de vakanties inmiddels in volle gang. Helaas zijn er velen onder ons die ontevredenheid uiten over beperkingen die zij beleven als gevolg van Covid-19. Ook in mijn omgeving is dat merkbaar, echter hebben we het daar over het half volle glas. Voor mij persoonlijk geldt dat zowel de chemokuren als de bestralingen inmiddels achter mij liggen. Helaas heb ik ook te maken gekregen met de vele bijwerkingen van deze behandelingen. Dit was van grote invloed op mijn omgeving waarbij met name de ontsteking aan de slokdarm en het daarmee gepaard gaande moeizame slikken grote invloed had op mijn persoonlijk welzijn maar vooral op beperkingen voor het gezin. Ondanks dat, zijn we enkele dagen op pad geweest en hebben we onze gedachten verzet.

Lees meer »

Verandering in de aanpak

De chemokuren zijn inmiddels achter de rug en bestraling is inmiddels al op twee-derde van het traject. De radioloog heeft ons, enkele dagen voorafgaand aan de eerste bestraling, geïnformeerd over noodzakelijke aanpassingen in het plan. De nevenschade aan de longen, ruggenmerg en andere organen zou in het oorspronkelijke plan te zwaar worden. Noodzakelijk is de zwaarte van de bestraling daarom bijgesteld. We zullen moeten afwachten of deze aanpassing negatieve effecten heeft op het verdere verloop.

Lees meer »

Gedeelde ellende en onderzoek

Inmiddels is de start van de derde chemo alweer ruim een week geleden. Het goede nieuws na de tweede kuur dat er wederom verbetering zichtbaar was werd al snel ingehaald door het volledig uitgeschakeld zijn als gevolg van de derde chemokuur. Hoe vaak de gedachten opkwam dat het zo niet meer hoeft, ik weet het niet. Genoeg over mijzelf. Afgelopen dagen kreeg ik ook het bericht dat een familielid van een bekende met acute leukemie is opgenomen in het ziekenhuis. Inmiddels is de behandeling gestart en is er alle vertrouwen op genezing. Echter, waar ik zelf met een dag opname mijn chemo ontvang is dat bij diegene continu, in volledige afzondering en continu ziek. Ondanks de positieve instelling is diegene continu beroerd en ziek. Persoonlijk weet ik wat diegene doormaakt en wens haar alle kracht en vertrouwen toe.

Lees meer »

Trots

Nu de tweede kuur er bijna op zit kijk ik met trots terug op een aantal mooie momenten tussen 19 mei en vandaag. Gelukkig gaat het goed met de COVID-19 ontwikkelingen en is er steeds meer ruimte om te “ leven”. Dat niet iedereen daar op een juiste wijze invulling geeft is ook wel weer typerend voor ons landje. Persoonlijk heb ik ook wat meer beweegruimte gekregen. Onze kinderen, familie en vrienden mag ik, zij het onder strenge voorwaarden weer zien: een voorrecht dat het leven meer inhoud geeft.

Lees meer »