...Blijf altijd geloven in wegen naar boven...

Lieve Twan,

Vandaag is het precies een jaar geleden dat jij een ongeluk kreeg, ons hele leven veranderde vanaf die tijd.
De tijd dat jij in het ziekenhuis lag was een pittige, jij was bezig met het herstellen van je gebroken ribben, klaplong en operatie. Ik was veel meer bezig met de plek die op je longen gevonden was, ik was daar dagen en nachten over aan het piekeren.
Nadat wij via de arts te horen kregen dat we uit moesten gaan van het ergste brak denk ik wel het moeilijkste moment in mijn leven aan. Hoe ging ik dit aan de meiden vertellen? Zij stonden mij met z’n drietjes op te wachten in het ziekenhuis en zagen aan mijn gezicht al dat het niet goed was.

Vanaf het moment dat je ging starten met de chemo’s en bestralingen zijn we er met elkaar volledig voor gegaan. We probeerden altijd positief te blijven al was dat niet altijd even makkelijk door de tegenslagen die je helaas ook te verduren kreeg. De bestralingen korter dan gehoopt, bestralingslongontsteking waardoor je moest stoppen met de immuuntherapie en je kreeg Corona en moest  voor behandeling naar het ziekenhuis

Door alle dingen die in zo’n jaar op ons pad kwamen gingen we totaal anders in het leven staan.
Er komen ook veel goede dingen op je pad. Ik moet altijd denken aan een opmerking die iemand maakte nadat jij je verhaal verteld had over wat er gebeurd was.
Toen je wegliep kwam ze achter je aan en zei.....ik zie 2 engeltjes op je schouder zitten....laat ze daar maar fijn zitten.
Inmiddels is er een derde engeltje bijgekomen, vorige maand hebben wij afscheid moeten nemen van je zus Lian, totaal onverwachts. We hopen dat zij de rust heeft kunnen vinden waar ze haar hele leven al naar op zoek was.
De week erna stierf Connie, jij bent de laatste geweest die haar heeft gesproken, het was een fijn gesprek.
Ook veel verdriet hebben wij van het feit dat er bij ons lieve nichtje borstkanker werd geconstateerd. Door  haar vrolijke positieve karakter en vechtlust (zit hopelijk in de familie)weten we zeker dat alles goed komt.

Afgelopen week ben jij samen met Shannah (ik heb voor de tweede keer Corona dus kon niet mee, dit verzin je toch ook niet) voor de uitslag van de scan bij de longarts geweest. Zij was bijzonder tevreden en kon vertellen dat de tumor niet is gegroeid en dat alles er rustig uitziet. Enorm blij en opgelucht zijn wij met dit bericht.
Het feestje gaan we zeker nog vieren.

Wat ik je eigenlijk wil vertellen is dat ik vreselijk trots op je ben, op wie jij bent en hoe goed je met de hele situatie om bent gegaan, je bent een vechter en laat je niet zomaar uit het veld slaan. Met elkaar komen we er wel.

Ik wil graag iedereen bedanken die er voor ons zijn geweest het afgelopen jaar , de tientallen bossen bloemen, cadeaus en ontelbare kaarten die er zijn gestuurd hebben ons enorm goed gedaan.

“ pluk de dag”, haal alles uit het leven wat erin zit en geniet van iedere dag. 
 

Liefs, 
Diana